Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Αιθέρια: Η προφητεία * Ζεστό αίμα * Το μονόγραμμα του ίσκιου * Μέσα από τα μάτια της Ζωής! * Οι Σισιλιάνοι ** Ποίηση: Και χορεύω τις νύχτες * Δεύτερη φωνή Ι * Άπροικα Χαλκώματα * Σκοτεινή κουκκίδα ** Διάφορα άλλα: Πλάτωνας κατά Διογένη Λαέρτιο * Παζλ γυναικών ** Παιδικά: Η μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση * Η λέσχη των φαντασμάτων * Το μαγικό καράβι των Χριστουγέννων * Ο αστερισμός των παραμυθιών * Οι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί * Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου * Ο Κάγα Τίο... στην Ελλάδα ** Νουβέλες: Πορσελάνινες κούκλες * Το δικό μου παιδί * Όταν έπεσε η μάσκα

Proof


Είδαμε προσφάτως την παράσταση Proof, του David Auburn, στο Από Μηχανής Θέατρο, στην Κάτω Σκηνή του, σε σκηνοθεσία Δ. Μυλωνά, με τον Χρήστο Βαλαβανίδη στον ρόλο του ψυχικά διαταραγμένου μαθηματικού, πλην όμως ευφυΐας. Το συγκεκριμένο έργο βραβεύτηκε το 2001 με το βραβείο Πούλιτζερ για το θέατρο και το βραβείο Tony ως το καλύτερο έργο της χρονιάς. Το 2005 γυρίστηκε σε ταινία με πρωταγωνιστές τον Α. Χόπκινς και την Γ. Πάλτροου. Έχει ήδη διαγράψει επιτυχημένη πορεία στο παρελθόν στο αθηναϊκό θέατρο με μεγάλη επιτυχία. Μέχρι στιγμής στην Ελλάδα δεν έχουμε κάποια μετάφραση του εν λόγω θεατρικού -γεγονός που μας κάνει να πάμε κάπως στα τυφλά και να αρκεστούμε σε όσα είδαμε αυτή την φορά αλλά και σε όσα γνωρίζαμε από την κινηματογραφική βερσιόν. Και μια πρώτη παρατήρηση εδώ είναι πως μάλλον στον κινηματογράφο έχασε αρκετά το έργο, αν δεχθούμε ότι η μετάφραση και η σκηνοθεσία του συγκεκριμένου είναι ακριβής, κι εννοούμε σύμφωνα με το βιβλίο.

Πρόκειται για ένα έργο που καταπιάνεται με πολλά ζητήματα. Κατ’ αρχήν το ζήτημα της σχιζοφρένειας -αν και ουδέποτε κατονομάζεται επακριβώς στο έργο, παρά μόνο ως τρέλα- και κατά πόσο αυτό μπορεί να είναι κληρονομικό. Ένας αρχικός και μόνιμος φόβος στην συνέχεια της Κάθρην, δεύτερης κόρης του ευφυέστατου μαθηματικού και διάνοιας στον τομέα του Ρόμπερτ, που εμφανίζεται μεν στην αρχή του έργου, αλλά γρήγορα δηλώνεται πως είναι νεκρός. Οι σχέση Ρόμπερτ και Κάθρην και η θυσία που κάνει η δεύτερη παραμένοντας στο σπίτι με τον πατέρα της από το να σπουδάσει προκειμένου για να τον φροντίσει. Η Κάθρην που κι αυτή έχει μάλλον κληρονομήσει την ευφυΐα του πατρός αφού στο τέλος αποδεικνύεται πως έχει συγγράψει ένα μαθηματικό αριστούργημα. Οι παρεξηγήσεις μεταξύ Κάθρην και Χαλ, ενός μεταπτυχιακού φοιτητή του Ρόμπερτ και νυν καθηγητή μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο. Παρεξηγήσεις που λαμβάνουν ουσία αφού εμπλέκονται ερωτικά και επιστημονικά. Η σχέση των δύο αδερφών Κάθρην και Κλερ. Η Κλερ είναι το εντελώς αντίθετο της Κάθρην, μάλλον έξυπνη μα καθόλου ευφυής. Επιμένει να πάρει μαζί της την Κάθρην στην Ν.Υ. για να πουλήσει το σπίτι. Γεγονός που φοβίζει την Κάθρην πως θέλει να την ξεφορτωθεί κλείνοντάς την σε κάποιο ίδρυμα για ψυχικά διαταραγμένους.

Αυτά και πολλά άλλα τίθενται επί σκηνής, αλλά μάλλον πολύ λίγα αποδεικνύονται. Η απόδειξις για το τί από όλα αυτά ισχύει, μόνο μαθηματική μπορεί να είναι, έτσι όπως τουλάχιστον τελειώνει και το έργο. Όλα τίθενται εν αμφιβόλω πλην των μαθηματικών· αυτό είναι που στο τέλος συμφιλιώνει την σχέση Κάθρην-Χαλ.
Περίπου αυτά είναι τα συμπεράσματα από όσα είδαμε. Χωρίς να έχουμε το βιβλίο μπροστά μας και χωρίς να γνωρίζουμε κείμενο και σκηνοθετικές οδηγίες του συγγραφέα. Πάντως, απ’ όλα τα παραπάνω φαίνεται πως δικαίως τιμήθηκε με τα βραβεία αυτά όπως και η επιτυχία με την οποία παίχτηκε ως θεατρικό σε Αμερική και Αγγλία. Έτσι, λοιπόν, με βάση την μετάφραση που είδαμε και ακούσαμε και με βάση την σκηνοθεσία που παρακολουθήσαμε πάμε και στα παρακάτω.

Από την παράσταση ξεχωρίζει η Κάθρην-Ελεάννα Στραβοδήμου. Την περισσότερη ώρα που είναι στην σκηνή το βλέμμα την παρακολουθεί από κοντά. Λες και το κείμενο είναι εστιασμένο πάνω της. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν μας φάνηκε καθόλου υπερβολική, παρά μόνο ελάχιστα στην αρχή, με μια κίνηση προσαρμοσμένη στο ρόλο της νεαρής διάνοιας, της ερωτευμένης αλλά και θυσιασμένης κόρης ελέω ασθενείας πατρός. Την παρακολουθούσαμε να κλαίει όσο χρειάζεται πιεσμένη, φορτισμένη, μέσα σε αμφιβολίες, σχεδόν με ένα βουβό πόνο. Ο κ. Βαλαβανίδης, καλός στον ρόλο του φαντάσματος αρχικά αλλά και σκηνών που τον ήθελαν εν ζωή, ως αναμνήσεις. Σίγουρα όμως θα μπορούσε και καλύτερα. Ένα πρόβλημα άρθρωσης μάλλον δεν τον άφησε να αποδώσει στην εντέλεια τα ψυχικά σκαμπανεβάσματα που ήθελε ο ρόλος του Ρόμπερτ, με αποτέλεσμα το ανεβοκατέβασμα της φωνής να μην καταφέρνει και πολλά. Η χάρη του φάνηκε σε στιγμές ηρεμίας και αφήγησης γεγονότων, όπου και τον απολαύσαμε. Μπορεί φυσικά αυτό να ήταν και σκηνοθετικό ατόπημα. Η Κλερ-Άννα Ελεφαντή και μεταφράστρια της παράστασης παρουσιάστηκε, αρχικά, πολύ υπερβολική. Ένας-δυο τόνοι περισσότερης ηρεμίας θα ήταν ό,τι πρέπει. Στην συνέχεια προσαρμόστηκε πολύ καλύτερα με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Εξίσου καλός ο Χαλ-Χρήστος Καπενής, είτε στον a priori ρόλο του διδακτορικού σπασίκλα φοιτητή, είτε στον a posteriori ρόλο του σπασίκλα καθηγητή πανεπιστημίου. Φαινόταν πως υποκρίνεται από την πρώτη στιγμή -κι αν δεν άρεσε ο τρόπος που το έκανε, τότε μάλλον δεν φταίει ο ίδιος. Εμάς πάλι, άλλοτε μας άρεσε κι άλλοτε όχι, στην αρχή πιστέψαμε πως κι αυτός υπερέβαλε στην προσπάθεια του να αποδώσει το σπασικλάκι. Απλώς, έτσι το πετύχαινε, αφού το διατήρησε σε όλη την παράσταση.

Η σκηνογραφία έξυπνη. Η μουσική με ήχους που παρέπεμπαν σε ψυχεδελικές καταστάσεις πολύ ταιριαστή με την τρέλα που κινείται στον άξονα της παράστασης. Η επιμέλεια κίνησης όχι πάντα πετυχημένη, αν λάβουμε υπόψιν ένα άνευ ουσίας ΄σύρσιμο των ποδιών των πρωταγωνιστών στην αρχή της παράστασης, μέσα στα πεσμένα φύλλα που υπήρχαν σε όλη την σκηνή.

Σίγουρα δεν ήταν μια παράσταση για Βραβείο. Με βάση αυτά που καταλάβαμε πως ήθελε να πει ο ποιητής, θα μπορούσε να ήταν μια εξαιρετική παράσταση, στηριγμένη πάνω σε ένα εξαιρετικό κείμενο. Δεν ήταν κακή. Ήταν μέτρια με ερωτικές τάσεις προς το καλό. Κατεβαίνει σύντομα, στις 14/1, εκτός αν, για κάποιο λόγο, πάρει παράταση.


Άθ.Λι-ος

Συντελεστές:
Μετάφραση: Άννα Ελεφάντη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνικά / Κοστούμια: Αμαλία Αντώνη
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Βοηθος Σκηνοθετη: Βίκυ Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί Σκηνογράφου: Ιωάννα Γιαννακοπούλου

Παίζουν:
Χρήστος Βαλαβανίδης: Ρόμπερτ
Ελεάνα Στραβοδήμου: Κάθριν
Άννα Ελεφάντη: Κλερ
Χρήστος Καπενής: Χαλ

Στο Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Αθήνα

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
΄΄Εξι τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΌταν έπεσε η μάσκα, Κωνσταντίνας ΜαλαχίαΤο μαγικό καράβι των Χριστουγέννων, Θάνου ΚωστάκηΗ λέσχη των φαντασμάτων, Κυριακής ΑκριτίδουΟ αστερισμός των παραμυθιών, Λίτσας ΚαποπούλουΟ Κάγα Τίο... στην Ελλάδα, Καλλιόπης ΡάικουΠαζλ γυναικών, Σοφίας Σπύρου
Το μονόγραμμα του ίσκιου, Βαγγέλη ΚατσούπηΣκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΠλάτωνας κατά Διογένη ΛαέρτιοΚαι χορεύω τις νύχτες, Γαβριέλλας ΝεοχωρίτουΑιθέρια: Η προφητεία, Παύλου ΣκληρούΠορσελάνινες κούκλες, Δέσποινας ΔιομήδουςΆπροικα Χαλκώματα, Γιώργου Καριώτη
Το δικό μου παιδί!, Γιώργου ΓουλτίδηΟι Σισιλιάνοι, Κωνσταντίνου ΚαπότσηΜέσα από τα μάτια της Ζωής!, Βούλας ΠαπατσιφλικιώτηΖεστό αίμα, Νάντιας Δημοπούλου
Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου, Ελένης ΦωτάκηΟι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί, Κωνσταντίνου ΤζίμαΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη