Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Αιθέρια: Η προφητεία * Ζεστό αίμα * Το μονόγραμμα του ίσκιου * Μέσα από τα μάτια της Ζωής! * Οι Σισιλιάνοι ** Ποίηση: Και χορεύω τις νύχτες * Δεύτερη φωνή Ι * Άπροικα Χαλκώματα * Σκοτεινή κουκκίδα ** Διάφορα άλλα: Πλάτωνας κατά Διογένη Λαέρτιο * Παζλ γυναικών ** Παιδικά: Η μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση * Η λέσχη των φαντασμάτων * Το μαγικό καράβι των Χριστουγέννων * Ο αστερισμός των παραμυθιών * Οι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί * Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου * Ο Κάγα Τίο... στην Ελλάδα ** Νουβέλες: Πορσελάνινες κούκλες * Το δικό μου παιδί * Όταν έπεσε η μάσκα

Κάνοντας αυτοκριτική μες από την ποιητική συλλογή Λεξήματα

Το κύριο χαρακτηριστικό που εντόπισα στην ποιητική συλλογή «ΛΕΞΗΜΑΤΑ» είναι το λευκό και το μαύρο. Το φως δηλαδή που ρίχνει πολύπλευρα ο ποιητής πάνω στο εκάστοτε θέμα και η διπλή όψη κι ανάγνωση της κατάστασης που εστιάζει.

Η κριτική, πολιτισμένη ειρωνεία κατά πάντων που ακολουθούν τη μέθοδο του φαίνεσθαι και όχι του είναι, πλανάται σε κάθε ποίημα, παίρνοντας συχνά την θέση του τελευταίου στίχου ή στροφής. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και αυτό στο ποίημα «Επιτεύγματα πολιτισμού».
Εκεί, όπου μας μεταφέρεται πως:

(…) το πολύ σαπούνι
έλεγε ο δάσκαλος
η πολλή κατανάλωση
σαπουνιού
είναι μια ένδειξη πολιτισμού.
(…) μα από τη στιγμή που πληροφορηθήκαμε
πως η χρήση του
χαρακτήριζε ανθρώπους πολιτισμένους
περάσαμε στη κατάχρηση.

Η ποιητική συλλογή «ΛΕΞΗΜΑΤΑ» βρίθει από τα «αν» και τα «γιατί», δίνοντάς μας σε κάθε νέο ποίημα τον τρόπο για ν’ αναγνωρίσουμε την ψυχή μας και τον κόσμο όλο:

Αν…
Δεν γίνονται επαναστάσεις
με το αν…
Μας επιτρέπει όμως
να ονειρευόμαστε
αυτό το αν…

Παράλληλα, μες από τις γραφές του ποιητή, εντόπισα κάτι που ελάχιστοι πράττουν:
"Δικάζει" τόσο αυτούς που χρησιμοποιούν άδικα τις λέξεις (…) έχουμε ευθύνη/για τις λέξεις μας/όταν εκπέμπουν/την λιποψυχία μας» όσο και τις ίδιες τις λέξεις που (…) καθώς περνούν τα χρόνια/πληθαίνουν καταθλιπτικά/οι άστεγες λέξεις. (Ποίημα: Οι λέξεις)

Στο στόχαστρο της πένας του επίσης βρίσκεται τόσο ο προορισμός του εκάστοτε ποιητή.
Ναι/συμβαίνει ενίοτε/να συναλλάσσεται/και η ποίηση/παρά τους όρκους των ποιητών, όσο και του ίδιου του δημιουργού που μας μεταδίδει τους προβληματισμούς του (…) θα προτιμούσα βέβαια/να δήλωνα ποιητής/αλλά όλες οι θέσεις/είναι από καιρό κατειλημμένες/από τους ποιητές/με το σωστό λεξιλόγιο. (Ποίημα: Περί ποιήσεως)

Αν θα έπρεπε να αναλύσω το στυλ του ποιητή Στέφανου Κωνσταντινίδη, θα του αναγνώριζα πως έχει το δικό αληθινό και δοτικό τρόπο να μας μεταδίδει τους προβληματισμούς του σχετικά με την νέα εποχή. Κι αυτό, γιατί αναδεικνύει στον πραγματικό βαθμό τόσο τις ανθρώπινες δυνάμεις όσο και τις αδυναμίες μας. Έτσι, αναγνωρίζει και τονίζει τη σημασία όσων συμβαίνουν με γνώμονα το κοινό καλό, αλλά και όσα λαμβάνουν χώρα σχετικά με τα εγωιστικά μας κίνητρα.

Επίσης, υπάρχουν πλήθος ιστορικών και πολιτικών ποιημάτων, που καταφέρνουν να μεταδίδουν και να μας υπενθυμίζουν ηθικές αξίες που προέρχονται σε αντιδιαστολή με το σύγχρονο τρόπο σκέψης.
Τέτοιο παράδειγμα όπου αποτυπώνονται σατυρικά τα δρώμενα των τελευταίων ετών στη χώρα μας, είναι και το ποίημα Αδέξια και αδόκιμη ποιητική προσπάθεια:

(…) ενώ ο αρχηγός τους υποσχέθηκε
μια νέα κυβέρνηση στους ιθαγενείς
κυβέρνηση, λέει, εθνικής ευθύνης.
Αναζητείται πρωθυπουργός.
(Με επώνυμο Επιτροπάκης
Θα θεωρηθεί προσόν)

Καλή σας ανάγνωση Φίλοι μου.
Κλικ για περισσότερα του Θεόφιλου Γιαννόπουλου
Βρείτε τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο στη σελίδα του βιβλίου του στο facebook

Η συλλογή του Στέφανου Κωνσταντινίδη, Λεξήματα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Περισσότερα θα βρείτε εδώ.

Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Πενταλιά της Κύπρου. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία και τις Πολιτικές Επιστήμες στη Σορβόννη και στο Παρίσι (Docteur d’État). Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες κι Ιστορία στα Πανεπιστήμια του Λαβάλ, του Κεμπέκ και του Μόντρεαλ. Είναι διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά (ΚΕΕΚ).
Έχει εκδώσει επτά βιβλία Πολιτικής Επιστήμης, Κοινωνιολογίας κι Ιστορίας, ενώ δημοσίευσε δεκάδες επιστημονικά άρθρα κι είχε πολλαπλές συμμετοχές σε συλλογικούς τόμους. Έξι βιβλία δημοσιεύτηκαν, επίσης, κάτω από την εποπτεία και τη διεύθυνσή του. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές και δύο συλλογές διηγημάτων.
Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες της Κύπρου, της Ελλάδας και της διασποράς. Δημοσίευσε χρονογραφήματα, κριτική και δοκίμια. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία κι είναι αρθρογράφος στον κυριακάτικο «Φιλελεύθερο» της Κύπρου.
Από το 1983 είναι εκδότης και διευθυντής του επιστημονικού περιοδικού “Études helléniques”/ “Hellenic Studies”. Πολυσέλιδες εκδόσεις του περιοδικού αφιερώθηκαν στη λογοτεχνία της διασποράς, την κυπριακή λογοτεχνία, την ελληνική εκπαίδευση και σε θέματα διεθνών σχέσεων. Από το 1997 είναι επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο πρόγραμμα «Παιδεία Ομογενών» για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασπορά (έρευνα, επιμόρφωση εκπαιδευτικών και παραγωγή διδακτικού υλικού).

Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα του βιβλίου.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
΄΄Εξι τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΌταν έπεσε η μάσκα, Κωνσταντίνας ΜαλαχίαΤο μαγικό καράβι των Χριστουγέννων, Θάνου ΚωστάκηΗ λέσχη των φαντασμάτων, Κυριακής ΑκριτίδουΟ αστερισμός των παραμυθιών, Λίτσας ΚαποπούλουΟ Κάγα Τίο... στην Ελλάδα, Καλλιόπης ΡάικουΠαζλ γυναικών, Σοφίας Σπύρου
Το μονόγραμμα του ίσκιου, Βαγγέλη ΚατσούπηΣκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΠλάτωνας κατά Διογένη ΛαέρτιοΚαι χορεύω τις νύχτες, Γαβριέλλας ΝεοχωρίτουΑιθέρια: Η προφητεία, Παύλου ΣκληρούΠορσελάνινες κούκλες, Δέσποινας ΔιομήδουςΆπροικα Χαλκώματα, Γιώργου Καριώτη
Το δικό μου παιδί!, Γιώργου ΓουλτίδηΟι Σισιλιάνοι, Κωνσταντίνου ΚαπότσηΜέσα από τα μάτια της Ζωής!, Βούλας ΠαπατσιφλικιώτηΖεστό αίμα, Νάντιας Δημοπούλου
Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου, Ελένης ΦωτάκηΟι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί, Κωνσταντίνου ΤζίμαΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη