Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Ματωμένος Δούναβης * Αιθέρια: Η προφητεία * Ζεστό αίμα * Το μονόγραμμα του ίσκιου * Μέσα από τα μάτια της Ζωής! * Οι Σισιλιάνοι ** Ποίηση: Και χορεύω τις νύχτες * Δεύτερη φωνή Ι * Άπροικα Χαλκώματα ** Διάφορα άλλα: Πλάτωνας κατά Διογένη Λαέρτιο * Παζλ γυναικών ** Παιδικά: Τα βάσανα του Τεό και της Λέας * Η μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση * Η λέσχη των φαντασμάτων * Το μαγικό καράβι των Χριστουγέννων * Ο αστερισμός των παραμυθιών * Οι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί * Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου * Ο Κάγα Τίο... στην Ελλάδα ** Νουβέλες: Πορσελάνινες κούκλες * Το δικό μου παιδί * Όταν έπεσε η μάσκα

Στο θέατρο Olvio

Δείτε σε μία ανάρτηση όλες τις παραστάσεις-παραγωγές του θεάτρου για τη δημιουργική περίοδο 2017-2018. Η δημοσίευση ενημερώνεται και εμπλουτίζεται καθημερινά με ό,τι νεότερο. Τα στοιχεία επικοινωνίας με το θέατρο Olvio βρίσκονται στο τέλος.

Περί Σώματος
Η παράσταση Περί σώματος περιλαμβάνει χορό, κίνηση και λόγο. Πραγματεύεται το ανθρώπινο σώμα , τη γέννηση, τον έρωτα, τον θάνατο, την ντροπή, την ομορφιά και την ασχήμια, το γήρας. Αναφέρεται στο εύθραυστο του σώματος, την παραμόρφωση του, στον ναρκισσισμό και την κοινωνική καθοδήγηση μέσω προτύπων. Έμπνευση υπήρξε το κείμενο “Τίμαιος” του Πλάτωνα . Στο εν λόγω χοροθεατρικό έργο υπάρχει η αίσθηση του σύγχρονου και του αιώνιου.
Τα 5 στοιχεία της φύσης η φωτιά, η γη, το νερό, ο αέρας και ο αιθέρας (πεμπτουσία) δημιουργούν έναν άνθρωπο-σύμβολο. Εκείνος κινείται από ένα κατώτερο επίπεδο σε ένα ανώτερο.
Ένας συμπαντικός χορός συνδέει τον μικρόκοσμο (ανθρώπινο σώμα) με τον μακρόκοσμο (σύμπαν).
Θα ακουστούν ποιήματα των Κ.Π. Καβάφη, Τίτου Πατρίκιου και της Στέφανι Τσάκωνα.
Σύλληψη - Χορογραφία - Σκηνοθεσία: Στέφανι Τσάκωνα
Σκηνικά-Κουστούμια: Γιούλη Γαροφαλάκη
Μουσική Επιμέλεια: Στέφανι Τσάκωνα
Σχεδιασμός Φώτων: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Σταυροπούλου
Σχεδιασμός αφίσας: Ανθή Γιαννακοπούλου
Επικοινωνία-Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: ΦΩΣ art
Ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά: Κρισάνα Αλεφαντινού, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Λευτέρης Καταχανάς, Καλλιόπη Καραμάνη, Δέσποινα Κυριακίδη, Περικλής Σκορδίλης
Ακούγεται η φωνή του ηθοποιού Χριστόδουλου Στυλιανού
Δευτέρα 16 και 23 Απριλίου και Πέμπτη 19 και 26 Απριλίου στις 21:15
🎭

Τα Μάγια της Πεταλούδας
Το έργο διαδραματίζεται σ’ έναν αγρό όπου οι πρωταγωνιστές -"έντομα" κινούνται ανάμεσα σε υπερμεγέθεις μαργαρίτες. Ένα ποιητικό Τριζόνι που ξέφυγε από κάποιο βιβλίο του Σαίξπηρ και κρύβει τις μαραμένες του φτερούγες πίσω από δανεικά χαμόγελα και αστεία, αφηγείται στον ποιητή ετούτη την κρυφή ιστορία:
Μια ολόλευκη Πεταλούδα με σπασμένα φτερά πέφτει σε μια φωλιά σκαθαριών. Ο Σκαθαράκος, γιος της Δόνιας Σκαθαρίνας, ερωτεύεται τρελά αυτό το τόσο διαφορετικό πλάσμα. Η Πεταλούδα θα γιατρευτεί γρήγορα και θα πετάξει ψηλά στον ουρανό αφήνοντας το Σκαθαράκο να σέρνεται στη γη απαρηγόρητος.
Ο Λόρκα χρησιμοποιεί ένα παραμύθι για να μας πει ότι όλα τα ζωντανά όντα είναι ίδια στην πλάση και ότι η αγάπη γεννιέται με την ίδια ένταση σε κάθε εκδήλωση της ζωής.
Χορογραφία: Κατερίνα Ανδριοπούλου
Μουσική: Νίκος Δημογιάννης
Σκηνικά-κοστούμια: Σοφία Παντουβάκη
Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης
Κατασκευή σκηνικού: Β. Κουλούσης - F. Infante
Παραγωγή: θέατρο OLVIO / X-Art
Ερμηνεύουν: Μαρία Φουντούλη, Διονυσία Μπάστα, Νατάσα Παπαμιχαήλ, Κωστής Τσιαμάγκας, Εντγκαρ Αβετικιάν. Αφηγητής: Τρύφων Μπάρκας
Φιλική συμμετοχή στο τραγούδι η Νίνα Λοτσάρη
Από 25 Φεβρουαρίου κάθε Κυριακή στις 12:00 και καθημερινές για σχολεία μετά από συνεννόηση.

🎭

Οδός Αβύσσου, αριθμός 0
Μενέλαου Λουντέμη
Ο Μενέλαος Λουντέμης στο μυθιστόρημα «Οδός Αβύσσου, Αριθμός 0» περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τις συνθήκες κράτησης κάτω από το εγκληματικό καθεστώς «πειθαρχημένης διαβίωσης» και βασανιστηρίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου, όπου κυριαρχούσε η ωμή βία, ο τρόμος και η απελπισία, αλλά και η λεβεντιά και η αξιοπρέπεια των εξορισθέντων.
Θεατρική διασκευή: Σοφία Αδαμίδου
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν
Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
Sound Design: Μανώλης Μανουσάκης
Κίνηση: Στέφανι Τσάκωνα 
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη
Σκηνοθεσία Video: Γιώργος Κορδέλλας.
Video art cinematography: Δημήτρης Ζόγκας, Παναγιώτης Ανδρεαδάκης
Φωτογραφία: Γιάννης Πρίφτης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: Artφως
Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης: Χάρης Μαυρουδής, Δημήτρης ΜαύροςΧριστόδουλος Στυλιανού, Νότης Παρασκευόπουλος, Στέλιος Γεράνης
Από 9 Φεβρουαρίου κάθε Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 19:15 και Κυριακή στις 18:00 ως 1/4/2018

🎭

Βαλπούργη - Η ιστορία μιας Μάγισσας
Χοροθεατρική σκηνική σύνθεση
Η Βαλπούργη κατηγορήθηκε άδικα ως μάγισσα και καταδικάστηκε στην πυρά. Η ψυχή της έμεινε στην γη με σκοπό να απαλύνει τον πόνο ταλαιπωρημένων γυναικών από την αδικία που βίωσαν κατά την διάρκεια της ζωής τους στις πατριαρχικές κοινωνίες στις οποίες έζησαν. Ένα έντονα εικαστικό χοροθεατρικό έργο που αποτελεί ύμνο και φόρο τιμής στις γυναίκες που για αιώνες βασανίστηκαν και καταπιέστηκαν άδικα.
Κείμενο: Φώτης Θαλασσινός
Σκηνοθεσία & Χορογραφία: Φένια Αποστόλου
Σκηνικά/Κοστούμια: Αση Δημητρολοπούλου
Μουσική Σύνθεση: Κωνσταντίνα Πολυχρονοπουλου
Video Art: Χρυσάνθη Σιέμπου
Φωτισμοί: Ευδοκία Βεροπούλου
Boηθός σκηνοθέτη- acting coaching: Βιργινία Ταμπαροπούλου
Χορογραφία ινδικού χορού kathak: Χριστίνα Ζάννη
Ηθοποιοί/Performers: Λαμπρινή Γκόλια, Περικλής Σκορδίλης
Παραγωγή: Χοροθέατρο Λυδία Λίθος 
Με την ευγενική υποστήριξη. ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Από τις 16 Δεκεμβρίου κάθε Τετάρτη στις 19:00 και Σάββατο στις 18:00
Από 8 Φεβρουαρίου κάθε Τετάρτη στις 19:00

🎭

Ολεάννα
του Ντέιβιντ Μάμετ
 "Όποιον και να πιστέψετε, θα κάνετε λάθος"
Στην «Ολεάννα», ο Ντέιβιντ Μάμετ διερευνά τα όρια των ανθρωπίνων σχέσεων, σκιαγραφεί τις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στα φύλα και καταδεικνύει την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μέσω του λόγου. Κυρίως, όμως, ο Μάμετ γράφει ένα έργο για την πολιτική ορθότητα.
Ο Δημήτρης Πετρόπουλος στο ρόλο του καθηγητή Πανεπιστημίου και η Ντάνη Γιαννακοπούλου (υποψήφια φέτος για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» με το έργο «’Αγριος Σπόρος» του Γιάννη Τσίρου στο θέατρο Επί Κολωνώ) -που παίρνει την σκυτάλη από την Κατερίνα Παπουτσάκη- στο ρόλο της φοιτήτριας, βρίσκονται παγιδευμένοι σε ένα ανελέητο παιχνίδι εξουσίας.
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης, Σκηνικά-Κοστούμια: Έλλη Λιδωρικιώτη, Επιμέλεια Κίνησης: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα, Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Περιστέρης, Ερμηνεύουν: Δημήτρης Πετρόπουλος, Ντάνη Γιαννακοπούλου.
Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:15

🎭

4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα
του Τζέιμς Φριτς
Το έργο που σαρώνει στις θεατρικές αίθουσες της Αγγλίας, ανεβαίνει τον Οκτώβριο στο OLVIO κι έρχεται να αλλάξει τη σχέση μας με την πραγματικότητα και να επανεκτιμήσει τον κόσμο που ζούμε. Πώς, στ᾽ αλήθεια, ένα βίντεο τεσσάρων λεπτών και δώδεκα δευτερολέπτων μπορεί να καταστρέψει τη ζωή δύο οικογενειών;
Μετάφραση: Νικορέστης Χανιωτάκης
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης, Γεράσιμος Σκαφίδας
Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης
Ερμηνεύουν: Χρήστος Σαπουντζής, Μαργαρίτα Βαρλάμου, Ιουλία Γεωργίου, Νικόλας Φουρτζής
Από 23 Οκτωβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30

🎭

Οργισμένα νιάτα
του Τζον Όσμπορν
Το κλασικό πλέον έργο του Τζον Όσμπορν «Οργισμένα νιάτα», που άνοιξε καινούργιους δρόμους στο βρετανικό θέατρο (έκανε πρεμιέρα στο Λονδίνο το 1956 στο «Ρόαγιαλ Κορτ»), παρουσιάζεται από τις 12 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή, με πρωταγωνιστές την Παρθενόπη Μπουζούρη, τον Σήφη Πολυζωίδη, τον Χάρη Τζωρτζάκη και την Πέγκυ Τρικαλιώτη, σε παραγωγή της Androdely p.c. του Ανδροκλή Δεληολάνη.
Ένα έργο που διαδραματίζεται σε τρεις Κυριακές. Ώρες ανίας και αυτοκαταστροφής. Σ’ εκείνα τα απογεύματα της υπαρξιακής μελαγχολίας, όπου το φως απ’ τις γρίλιες του παραθύρου σε εξουθενώνει.
Ο Τζίμυ και η Άλισον νοηματοδοτούν ο ένας τη ζωή του άλλου. Ένα σαρκικό πάθος -που το μυαλό αδυνατεί να εξηγήσει- τους φέρνει κοντά. Ο φίλος Κλιφ βρίσκεται στη σκηνή ως ειρηνευτική δύναμη και η φίλη Έλενα εισβάλλει ανάμεσά τους ως καταλύτης που ανατινάζει το νόημα. Προδοσίες, αποκαλύψεις, απομαγεύσεις και τέσσερις ψυχές ξεγυμνωμένες μέσα σ’ ένα σαλόνι. Ο έρωτας είναι θύελλα και μαζί καταφύγιο.
Ο βασανιστής βασανίζεται πολύ περισσότερο από εκείνους που προσπαθεί να βασανίσει, πληγώνεται και πληγώνει, αλλά ματώνεται περισσότερο απ’ ότι ματώνει. Γιατί όσο περισσότερο αγαπάς κάποιον, τόσο πιο δύσκολο είναι να του το πεις.
Εφτά Κυριακές. Εφτά εποχές. Εφτά διαφορετικές πόλεις. Τέσσερις άνθρωποι σε ένα σπίτι στο Σικάγο του ’56, στο Παρίσι του ’62, στο Μιλάνο του ’72, στην Αθήνα του ’81, στη Μόσχα του ’88, στο Βερολίνο του ’91, στο Λονδίνο του ’97.
Οι ίδιοι άνθρωποι, η ίδια ιστορία. Η λύσσα ενός αυτοκαταστροφικού πάθους και η πορεία προς την ενηλικίωση. Κι όταν ο Τζίμυ Πόρτερ ενηλικιωθεί, μαζί του θα κλείσει κι ο 20ός αιώνας. Ο τελευταίος -ίσως- αιώνας που οι νέοι πολέμησαν για τα ιδανικά τους.
Μετάφραση - Έρευνα: Χρήστος Κεχαγιάς
Απόδοση- Δραματουργική Επεξεργασία - Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή
Αναλυτική Προσέγγιση: Ανδροκλής Δεληολάνης
Σκηνικά: Άγγελος Μέντης
Κοστούμια: Απόστολος Μητρόπουλος
Φωτογραφίες: Μαριλένα Βαϊνανίδη
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Βοηθός Παραγωγής: Ειρήνη Βουρλάκου
Από 12 Οκτωβρίου 2017 κάθε Πέμπτη στις 21:00 και Παρασκευή στις 18:30
🎭

Οι αιχμάλωτοι των Εξαρχείων
της Λένας Γεωργιάδου
Εξάρχεια. Μια γειτονιά "σκηνικό", για 6 ρόλους, που αποποιούνται τους χαρακτήρες τους, ξεκρεμάνε τα ταμπελάκια που τους έχουν κολλήσει και επιτρέπουν στο θεατή να διεισδύσει στην "απαγορευμένη" περιοχή τους. Έργο "χαμαιλέοντας" που καμουφλάρει το δράμα σε μια τρελή κωμωδία!
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Λένα Γεωργιάδου
Σύνθεση - μουσική επιμέλεια: Πέτρος Μαρμαρινός
Σκηνικά - κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Επιμέλεια κίνησης: Νατάσα Παπαμιχαήλ
Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης
Sound design: Νίκος Καραπιπέρης
Αφίσα - Animation: Ελένη Τσάμπρα
Special effects: Προκόπης Βλασερός
Ερμηνεύουν: Τρύφων Μπάρκας, Ειρήνη Γρέκα, Νίκος Παρασκευόπουλος, Ηλέκτρα Κομνηνίδου, Εβίτα Χασάπογλου, Κίρκη Ιωσηφίδου και ο...
Από 1 Νοεμβρίου κάθε Τετάρτη στις 21:30 και Σάββατο στις 22:00
Από 12 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30

🎭

πENDε
του Γιάννη Μπαγουρδή
Το θέατρο OLVIO, αποδεικνύοντας την πίστη και την προσήλωσή του στις αξίες του Πολιτισμού και της Τέχνης και δη στην τέχνη του Χορού κι έχοντας φιλοξενήσει δεκάδες δουλειές Ελλήνων και ξένων δημιουργών, συνεχίζει να εμπνέεται από το σύγχρονο χορό και σε συνεργασία με διακεκριμένους καλλιτέχνες, παρουσίασε τον περασμένο Μάιο την παραγωγή με τίτλο «πENDε».
Μετά την τεράστια αποδοχή του κοινού και τις παραστάσεις σε Θεσσαλονίκη, Κρήτη και Κύπρο, το «πENDε» θα επιστρέψει στο OLVIO το χειμώνα για ένα νέο κύκλο παραστάσεων.
Ραντεβού τον Νοέμβριο.

🎭

Ο ζητιάνος και η χρυσή κλειδαρότρυπα
της Μαριβίτας Γραμματικάκη και του συνθέτη Γιώργου Περιστέρη
Το θέατρο OLVIO, μετά τη διάσημη όπερα του Offenbach “Ωραία Ελένη” (62 παραστάσεις - αριθμός ρεκόρ για όπερα), το κλασικό “Hansel & Gretel” (Η2Οpera) και το πρωτοποριακό “The shell game” (Medium project), παρουσιάζει μια ακόμα παράσταση μουσικού θεάτρου για τους μικρούς και μεγάλους φίλους του. «O Ζητιάνος και η Χρυσή Κλειδαρότρυπα», το ομότιτλο παραμύθι της Μαριβίτας Γραμματικάκη που διδάσκεται ως πρότυπο κλασικού παραμυθιού στην Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ζωντανεύει στη σκηνή του OLVIO για 2η χρονιά, κάθε Κυριακή στις 12:00.
Τραγουδιστές, χορευτές και ηθοποιοί, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Λένας Γεωργιάδου, και τέσσερις μουσικοί με ενορχηστρωτή τον Γιώργο Περιστέρη, δίνουν πνοή σ' ένα υπέροχο βιβλίο και παρουσιάζουν το πιο μαγευτικό παραμύθι που ακούσατε ποτέ!
Ραντεβού τον Οκτώβριο.

🎭

Ο μύθος του βασιλιά Μίδα
Διαδραστική παράσταση.
Παράσταση βασισμένη στα παραμύθια ''Ο Βασιλιάς Μίδας και το χρυσό άγγιγμα'' και ''Ο Μίδας και τα γαϊδουρινά αυτιά'', που περιλαμβάνονται στο ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Mια διαδραστική παράσταση με τα παιδιά να συμμετέχουν ενεργά κατά τη διάρκεια του έργου, προσφέροντας το δικό τους λιθαράκι στην εξέλιξή της. Τα δύο παραμύθια συνδυάζονται έτσι ώστε να δίνουν τη δυνατότητα στους μικρούς φίλους να επιλέξουν τα ίδια το τέλος της ιστορίας!
Η παράσταση που ζωντανεύει διαφορετικά την κάθε στιγμή και κάθε φορά η κατάληξή της είναι και μια καινούρια έκπληξη!
Πρεμιέρα τον Οκτώβριο.

🎭

Θέατρο OLVIO
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7
Βοτανικός
210 34 14 118
Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 17:00- 21:00

Βιώνοντας την αληθινή ιστορία Το Μερτικό των Αγγέλων

Η αναγνωστική μας διαδρομή στο έργο της συγγραφέως Μάρθας Πατλάκουτζα ξεκινά με την παρουσίαση της οικογένειας του Νικολή Θαλασσινού. Μια οικογένεια που στις τάξεις της υπάρχει γκρίνια και διαμάχες μεταξύ του ζευγαριού. Έτσι, τα παιδιά τους αναπόφευκτα μεγαλώνουν ανασαίνοντας τον φόβο…

Γυναίκες στο κήπο

Φίλες και φίλοι,

Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους πίνακες του ζωγράφου, καύχημα του Μουσείου Ορσέ του Παρισιού που φιλοτεχνήθηκε εξ ολοκλήρου στην ύπαιθρο. Ο Μονέ ξεκίνησε να τον δουλεύει στην Ville d’Avray και τον ολοκλήρωσε στην Ονφλέρ της Νορμανδίας.

Το συγκεκριμένο έργο έγινε διάσημο χάρη στη μέθοδο που ακολούθησε ο ζωγράφος, αλλά και διότι αντιπροσωπεύει μια εντελώς νέα εκδοχή υπαιθρισμού. Προκειμένου να φιλοτεχνήσει στην ύπαιθρο αυτόν τον μεγάλων διαστάσεων πίνακα (255 x 205 εκ.) με μοναδικό μοντέλο την σύντροφό του Καμίγ (την παντρεύτηκε το 1870), ο Μονέ είχε την ιδέα να σκάψει έναν λάκκο, όπου και τοποθέτησε το τελάρο με τον μουσαμά.

Να πώς περιγράφει το εγχείρημα ο ζωγράφος Αλεξάντρ Λουϊ Ντουμπούρ σε μια επιστολή του προς τον Μπουντέν:
«Ο Μονέ βρίσκεται ακόμη εδώ (εννοεί την Ονφλέρ) και εξακολουθεί να δουλεύει έναν τεράστιο πίνακα... Οι μορφές -γυναίκες που μαζεύουν λουλούδια σε έναν κήπο- έχουν σχεδόν φυσικό μέγεθος. Ο Μονέ ξεκίνησε το έργο απευθείας στο ύπαιθρο».

Ο πίνακας απορρίφθηκε από την κριτική επιτροπή του Σαλονιού, ένα γεγονός που προκάλεσε βαθιά απογοήτευση στον καλλιτέχνη. Ο καλός του φίλος και ζωγράφος Μπαζίγ τον αγόρασε για 2.500 φράγκα, γνωρίζοντας τις οικονομικές δυσκολίες του ζωγράφου, αλλά λίγο αργότερα, ο Μονέ τον πήρε πίσω. Τελικά, το γαλλικό κράτος τον αγόρασε το 1921 για 200.000 φράγκα (ο ζωγράφος πέθανε το 1926).
Κλικ εδώ για περισσότερα της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου

Ζωή Λάσκαρη

Γεννήθηκε με το επίθετο Κουρούκλη στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου 1943 και υπήρξε μία από τις ομορφότερες γυναίκες του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου του Πέλου Κατσέλη, από όπου αποφοίτησε το 1969.

Στην ατζέντα του Σεπτέμβρη...

Κρατήστε αυτήν την σελίδα στα αγαπημένα και επιστρέφετε κατά καιρούς καθώς τα πολιτιστικά της ενημερώνονται καθημερινά με ό,τι νεότερο αξίζει την προσοχή μας αυτόν τον Σεπτέμβρη.

Έγκλημα στην οικογένεια του σερ Τζέιμς

Μια βικτωριανή ιστορία στις λονδρέζικες περιοχές με αστυνομική ατμόσφαιρα κι αισθητική, συμπαθητικούς ήρωες και όμορφη χειμαρρώδης ροή που ολοκληρώνει την ευχάριστη εμπειρία. Αν αναζητάτε μια ιστορία εποχής με έξυπνο πνεύμα, τότε το έγκλημα της Kate Saunders σάς αποζημιώνει ιδανικά.

Το 8ο αμάρτημα

Μικρό σε όγκο βιβλίο. Ολιγοσέλιδο, όπως εκείνα τα αναγνώσματα που τείνουν προς εξαφάνιση ένεκα του μάρκετινγκ που απαιτεί μεγάλες εκτάσεις, εκατοντάδες σελίδες και αναλυτικές περιγραφές. Ωραίο βιβλίο, όπως αυτά που σου αφήνουν μια επίγευση, μια δυο μικρές σκέψεις για μετά, έναν στοχασμό ή προβληματισμό και την ομορφιά των λέξεων...
Δε γνωρίζω γιατί πέρασε ένα εξάμηνο για να το πιάσω στα χέρια μου, όμως από την πρώτη σελίδα κατάλαβα ότι θα έπρεπε να είχα ασχοληθεί νωρίτερα. Είχα στο ράφι ένα όμορφο βιβλίο και δεν του είχα δώσει τη σημασία και το χρόνο που έπρεπε.

Η εξαφάνιση της νύφης

Στο νέο της βιβλίο η κυρία Ραΐση μας συστήνει την Έλια Λίντεν. Μία διάσημη συγγραφέα με λαμπρή καριέρα, καταξιωμένη τόσο στη συνείδηση των αναγνωστών όσο και μεταξύ των ανθρώπων της καλής κοινωνίας. Όλοι θεωρούν την Έλια μια γυναίκα ευτυχισμένη, μια γυναίκα που έχει τα πάντα. Η Έλια παντρεύεται τον Πέτρο, έναν επιχειρηματία που αποπνέει μυστήριο. Μία ιδιαίτερη προσωπικότητα, ίσως λιγάκι ύποπτη, που όμως όλοι δέχονται εντελώς φυσικά σαν ένα ακόμα καπρίτσιο της διάσημης συγγραφέως.

Η τελετουργία

Από το εξώφυλλο του μυθιστορήματος της Mo Hayder, Η τελετουργία

Η Mo Hayder έχει τα στοιχεία εκείνα που συγγραφικά την καθιστούν άρτια. Δομημένη πλοκή, ομαλή ανάπτυξη των χαρακτήρων, στοιχεία προοικονομίας όταν και εφόσον χρειάζονται, επιλογή του αντίστοιχου πλαισίου, άλλοτε σκοτεινού και τρομακτικού και άλλοτε συναισθηματικού ανάλογα με την περίσταση. Όπως η ίδια αναφέρει σύμφωνα με το οπισθόφυλλο του βιβλίου, θεωρεί ότι οι περιγραφές των εγκλημάτων δεν πρέπει να αποκρύπτουν τις λεπτομέρειες.

Τόσος έρωτας χαμός

Γράφει η Μαίρη Τσίλη
Μου είπανε να μην ζω με αναμνήσεις. Μα οι αναμνήσεις μου είναι κομμάτι μου κι αυτές. Αν ξεχάσω ότι έζησα τότε τον ίδιο μου τον εαυτό θα αρνηθώ και θα ξεχάσω πως είναι να αντέχω να ζω και να αγαπώ.
Μόνο ο έρωτας μπορεί να με κάνει να μην θυμάμαι, να μην φοβάμαι και να ξαναζώ. Η ζωή είναι ένα κέρμα. Η μια του όψη είναι ο θάνατος και η άλλη ο έρωτας. Αυτό το κέρμα κάποιες φορές το ρίχνει η μοίρα μας στον αέρα κι ό,τι κάτσει κι άλλες φορές το ρίχνουμε εμείς με θράσος και τότε πάντα έρωτας βγαίνει.
Ναι, το παραδέχομαι ότι έπεσα με τα μούτρα στον έρωτα. Τον γνώρισα και τον γεύομαι από όλες τις πλευρές του. Χωρίς ενοχές. Έτσι απαγορευμένα και ξεδιάντροπα όπως ίσως κάποιοι πουν. Δίνω και παίρνω σώμα. Όλα τα σώματα χωρίς φύλο και δίχως φιλότιμο. Με απόλυτη ηδονή που όταν την συνηθίσεις κι αυτή τότε θες και μια στάλα συναίσθημα και μια καψούρα.
Ξέρεις γιατί το έκανα αυτό; Για να νιώσω δυνατή, όμορφη, μοιραία, αθάνατη και για να μην αφήσω να με πονάει η ζωή. Τα έχω καταφέρει. Δεν έχω πια απωθημένα παρά μόνο αισθήματα προωθημένα. Ερωτεύομαι τον έρωτα με κάθε μου κύτταρο. Επιλέγω και αφήνομαι. Με χάνω και με ξαναβρίσκω.
Κάνω έρωτα πάντα με τα μάτια ανοιχτά. Θέλω να βλέπω κατάματα τα μάτια που ξέρουν από ηδονή κι οδύνη. Ξεκάθαρα πράγματα. Μόνο ο έρωτας μπορεί όμορφα να με τρελάνει, να με πεθάνει και να με κάνει να τον θέλω ξανά και ξανά.
Από τότε που έπαψε να με νοιάζει ο κόσμος, άρχισα να ανακαλύπτω την ευτυχία μου και να γουστάρω την ελευθερία μου. Δεν μου καίγεται καρφί για το πως θα με χαρακτηρίσουν. Το μόνο που με νοιάζει είναι πως όταν φύγω από ετούτη την ζωή θα είμαι χορτάτη από έρωτα.
Η χαρά του έρωτα φίλε μου, είναι σαν ένα άρωμα ακριβό. Ο καθένας έχει δικαίωμα να το βάλει όπως και όπου θέλει στο κορμί του μα σημασία έχει να αφήνει μονάκριβους ανθρώπους να το μυρίσουν. 

💛

Copyright © Μαίρη Τσίλη All rights reserved, 2017
Το συνοδευτικό κολάζ δημιουργήθηκε από τμήματα πίνακα του Gustav Klimt

Της ίδιας:

Η παραλία του Sainte Adresse του Κλωντ Μονέ

Αγαπημένοι μου,
Αύγουστος ακόμη, αν και είναι πολλοί αυτοί που γύρισαν από τις διακοπές, τις όποιες και τις όσες διακοπές τους... Ο καιρός, όμως, είναι ακόμη ζεστός -μερικές φορές επικίνδυνα ζεστός- και οι επισκέψεις στη θάλασσα εξακολουθούν να μας τραβούν.
Δεν θα μπορούσα, λοιπόν, παρά να σας δείξω έναν πίνακα με θάλασσα, καραβάκια και ανθρώπους, έναν αριστουργηματικό πίνακα του Μονέ που δεν είναι και τόσο γνωστός στους πολλούς. Είναι μια ελαιογραφία σε μουσαμά, 75 x 101 εκ. και εκτίθεται στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.

L.A.V Θέραπι

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πριν από ένα χρόνο (όσοι) διαβάσαμε το Greek Θέραπι της Θάλειας Κουνούνη και γίναμε το επίκεντρο της προσοχής σε παραλίες, πλατείες και καφέ -ή όπου την αράζει ο καθένας τα καλοκαίρια του- από τα τρανταχτά με ήχο γέλια.
Φέτος, η ίδια επιστρέφει με ένα ακόμα θέραπι, το L.A.V Θέραπι [άδικα θα περιμένετε να σας το εξηγήσω, πρέπει να το διαβάσετε μόνοι σας· αλλιώς χάνει το γούστο του] ανταποκρινόμενη πλήρως σε ό,τι υπόσχεται: χαλάρωση, διασκέδαση, μοναδικοί ήρωες, απίθανες σκηνές απείρου κάλους, γέλια, γέλια, γέλια...

Η μαύρη κάντιλακ


Στην υπόθεση, στη σύγχρονη Αθήνα, ο αστυνόμος Σεβαστιανός αναζητεί το δράστη μιας περίεργης δολοφονίας συναντώντας παλιούς γνώριμους ενώ μια σειρά από δολοφονίες περιπλέκουν το σκηνικό. Ένα τυχαίο περιστατικό όμως θα προσφέρει τη λύση.

Ο συγγραφέας γράφει εκτονώνοντας τη δημιουργικότητά του επειδή αυτό γεμίζει την ψυχή του και όχι για να βγαίνει φωτογραφίες με θαυμαστές και ακόλουθους ή να κάνει περιοδείες παρουσιάσεων και δημόσιες σχέσεις. Ο Τειρεσίας Λυγερός ασχολείται μόνο με ό,τι τον αφορά και τον γεμίζει· δε θα τον δεις να ποστάρει στα κοινωνικά δίκτυα πώς πήγε η μέρα του/φιλοσοφήσεις, δε θα τον συναντήσεις στο κέντρο -δε ξέρω αν κατεβαίνει ποτέ στο κέντρο, αλλά κι άμα κατέβαινε δε θα τον συναντούσες καθώς δε θα έκανε τσεκ ιν ή/και δε θα τον αναγνώριζες. Είναι η προσωποποίηση του αντικοινωνικού με την έννοια που έδωσε η ηλεκτρονική εποχή στον όρο.
Καλά κάνει. Αφήνει το έργο του να μιλήσει για εκείνον, που είναι και το ζητούμενο, παρά οι έξυπνες ατάκες του στο τουίτερ.

Στο Αγγέλων Βήμα...

Άρχισαν να έρχονται τα νέα για τις παραστάσεις που θα φιλοξενηθούν στο θέατρο Αγγέλων Βήμα τη δημιουργική σεζόν 2017-2018. Η ανάρτηση εμπλουτίζεται καθημερινά με καθετί που αφορά τον χώρο.

Άραγε τι θα κάνατε εσείς για ν’ αποκτήσετε μια καλύτερη ζωή;

Η πλοκή της ιστορίας μας περιστρέφεται γύρω από την πάλη των ηθικών αξιών: Της αγάπης και του εγωισμού. Της στοργικής και ανθρώπινης βοήθειας και της επιτηδευμένης αγνόησης του παρελθόντος.

Δρόμος στο φεγγαρόφως

Γράφει ο Χρήστος Δημούλας

Ο δρόμος μας που τυλίγει η συνήθεια
και το άστρο μας που το σκεπάζει η λήθη
αντοχής δρομέας και στην πλάτη του η αλήθεια
που την πετροβολούνε τα ψέματα κι οι μύθοι.
Μέσα στο φεγγαρόφως προχωρά, κι η σκοτεινιά ξωπίσω
πορεία ατελείωτη με παπούτσια ξεσκισμένα
η σκέψη συνεχής, ''τι παίρνω, τι θ' αφήσω''
σε αδιέξοδους οδούς, σοκκάκια προδομένα.
Τα μάτια μέσα στην ψυχή, σκότος και φανάρι
ένα φως ολόπλευρο που γρονθοκοπούνε μπράβοι
όλο στο παιχνίδι να μαντεύεις ποιο το σκάρτο ζάρι
να τρομάξουνε γερά της ζωής σου οι εργολάβοι.
Σπιτικό να θωρακίσεις, άριχτο, παλικαρίσιο
μωρά να θεμελιώνεις, να γεννάς ποτάμια
στο αγέρι το αντίθετο, νάχεις βλέμμα ίσιο
στο δέντρο της ζωής να ξεπετάς πλοκάμια.

🌕

Copyright © Χρήστος Δημούλας All rights reserved, 2017
Το συνοδευτικό κολάζ δημιουργήθηκε από πίνακα του Stanislaw Maslowski με τίτλο "Ανατολή σελήνης" (1884, λάδι σε μουσαμά, Εθνικό Μουσείο, Βαρσοβία)

Από τον ίδιο:

Το ραντεβού

Κάθε φορά που διαβάζω πρωτόλειο έργο κάνω μοιραία μια σειρά συλλογισμών όπως: αν θα αντεπεξέλθει των προσδοκιών μου, αν θα αξίζει το χρόνο μου, αν θα με "προτρέψει" να διαβάσω ξανά τον ίδιο συγγραφέα, κ.ο.κ. Το ραντεβού είναι ένα τέτοιο βιβλίο και, ομολογώ, αν δεν έφτανε στα χέρια μου ύστερα από πρωτοβουλία της Αφροδίτης Φραγκιαδουλάκη το πιθανότερο που θα είχε συμβεί θα ήταν να μη το διαβάσω ποτέ. Όχι επειδή διαθέτω κάποια προκατάληψη απέναντι στα "πρωτάκια" -καμία σχέση, κάθε άλλο, μου αρέσει να διευρύνω τους ορίζοντές μου γνωρίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερους δημιουργούς- αλλά διότι κυκλοφορούν τόσες χιλιάδες τίτλοι που, με μαθηματική ακρίβεια, είναι πιθανότερο να μη "πέσεις" πάνω του παρά το αντίθετο.

Το παρελθόν που δεν λησμόνησα

Στο βιβλίο της η κυρία Δέσποινα Λάππα-Κόντου μας συστήνει μία κλασική ελληνική οικογένεια στις αρχές του εικοστού αιώνα. Ο ξενιτεμένος υιός επιστρέφει στα πάτρια εδάφη μετά από χρόνια και, εκτός από μια τέχνη, φέρνει στις αποσκευές τους και την νύφη, την ξένη. Μάταια προσπαθεί να ενσωματωθεί και να γίνει δεκτή από την οικογένεια του άντρα της. Γι’ αυτούς θα είναι πάντα η ξένη. Χρόνια αργότερα ένας ακόμα ξένος, ένα ψυχοπαίδι, θα αποτελέσει λόγο για έριδες, για δολοπλοκίες, για πράξεις ανέντιμες με σκοπό πάντα το ίδιο. Να μην περάσει η περιουσία στα ξένα χέρια.

Στο θέατρο ΕΝ-Α

Δείτε το πρόγραμμα των παραστάσεων της δημιουργικής περιόδου 2017-2018. Η ανάρτηση ενημερώνεται με ό,τι νεότερο. Τα στοιχεία του θεάτρου βρίσκονται στο τέλος.
Ο ενήλικος Σιμιγδαλένιος του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου, ο Πέερ Γκυντ του Ερρίκου Ίψεν και το Κάποτε ένας πυροβολισμός… του Γιάννη Παπάζογλου, ψυχολογικό θρίλερ που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο θέατρο, είναι οι τρεις παραγωγές που θα παρουσιάσει -σε σκηνοθεσία Ελπίδας Αμίτση- η Ομάδα ΕΝ-Α.

Η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη και η Διάσπαση προσευχής

Πώς μετράμε... την ευτυχία; 
Σ.Κ.Μ.: Σε στιγμές.

Την δημιουργία;
Σ.Κ.Μ.: Σε αμφιβολίες.

Την επιτυχία;
Σ.Κ.Μ.: Σε λάθη.

Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Σ.Κ.Μ.: Ένοιωσα γεμάτη. Ήμουν 19 ετών όταν έγραψα την παράσταση Μνήμες Περίστροφα η οποία παρουσιάστηκε μετά από ένα χρόνο σε γνωστό αθηναϊκό θέατρο.

Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Σ.Κ.Μ.: Η επόμενη.

...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Σ.Κ.Μ.: Stairway to heaven – Led Zeppelin.

...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Σ.Κ.Μ.: 1970s. Mία γενιά αξιοζήλευτη πολιτισμικά και κοινωνικοπολιτικά – Τεχνολογικά. Θα ήθελα να ζήσω την δημιουργία απ΄την αρχή. Όλα όσα είναι σήμερα δεδομένα θα ήθελα να τα δω να χτίζονται μπροστά μου. Επαναστατική εποχή, πρωτότυπες ιδέες, απελευθερωμένοι άνθρωποι.

Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Σ.Κ.Μ.: Γαλάζιο.

Η λαχτάρα;
Σ.Κ.Μ.: Κόκκινο.

Η φλόγα;
Σ.Κ.Μ.: Μαύρο.

Πιστεύεις...
Σ.Κ.Μ.: Στον άνθρωπο.

Πονάς...
Σ.Κ.Μ.: Συχνά και πολύ.

Ζωή Φυτούση

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Σεπτεμβρίου 1933 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου Μιχάλη Κουνελάκη, από όπου αποφοίτησε το 1957. Η φωτογραφία είναι από το θεατρικό πρόγραμμα της παράστασης «Σκάνδαλο στο Μουλέν-Ρουζ» (θέατρο Διονύσια, 1959-1960).

Ταξιδεύοντας με την γριά βαλίτσα του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη


Το βιβλίο «Η γριά βαλίτσα» του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη, θεωρώ πως αποτελεί ένα πρωτότυπο συγγραφικό εγχείρημα, καθώς όπως δηλώνει και ο τίτλος, κεντρική ηρωίδα είναι μια γέρικη βαλίτσα!
Στις σελίδες του έργου λοιπόν, περιηγούμαστε στην… αυτοβιογραφία της, ζώντας ξανά όσα την σημάδεψαν, μες από τις ιστορίες που βίωσε στα χέρια των κατόχων της.

Κερδίστε πέντε νέα μυθιστορήματα

Καλοκαίρι, Αύγουστος, διακοπές, χαλάρωση και τα λοιπά -τα ξέρετε- αλλά, εδώ στο koukidaki, έρχεται ένα σούπερ δώρο να σας ξεσηκώσει. Συχνά σας ερωτώ μέσω των φορμών που συμπληρώνετε για να λάβετε μέρος στις δωροθεσίες να βαθμολογήσετε τα δώρα ή τα θέματα και άλλες φορές να γράψετε τα αγαπημένα σας βιβλία ενώ παράλληλα διαβάζω με προσοχή τα μηνύματα που μου αφήνετε όπου, μεταξύ άλλων, μου γράφετε και τους αγαπημένους σας συγγραφείς και τίτλους. Με αυτά τα στοιχεία σάς βρήκα πέντε νέες εκδόσεις που γνωρίζω ήδη ότι θα λατρέψετε και μάλιστα -το διαφορετικό της συγκεκριμένης διαδικασίας- μπορείτε να κερδίστε και τις πέντε.(!)
Και ορίστε πώς θα γίνει αυτό:
Για να συμμετέχετε στην κλήρωση κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώνετε τη φόρμα που ανοίγει στην οθόνη σας. Εκεί, πέρα των γνωστών στοιχείων (όνομα, επώνυμο, κ.λ.π.) θα βρείτε και επτά ερωτήσεις πολιτισμού και λογοτεχνίας. Οι απαντήσεις βρίσκονται όλες στο koukidaki στις αναρτήσεις που αφορούν αυτά τα έργα ή πρόσωπα -αν έχετε ισχυρό κίνητρο και με λίγη υπομονή μπορείτε να τις αναζητήσετε και να τις βρείτε όλες, άρα να απαντήσετε και σε όσες δε γνωρίζετε. Αν κληρωθείτε θα κερδίσετε τόσα βιβλία όσες και οι σωστές απαντήσεις που έχετε δώσει! (ιδού το κίνητρο) Κι επειδή είμαι αρκετά καλή και θέλω να κερδίσετε όλα τα βιβλία, έχω θέσει επτά ερωτήσεις που σημαίνει ότι και με δύο λάθη διεκδικείτε όλο το πακέτο. (ιδού πώς σας χρυσώνω το χάπι για την βαβούρα) Η κλήρωση έχει προγραμματισθεί για τις 9 Οκτωβρίου 2017 και τα βιβλία -όσα αντιστοιχούν στις σωστές απαντήσεις του τυχερού- θα αποσταλούν ταχυδρομικά. Αν περισσέψουν κάποια θα διατεθούν σε νέα δωροθεσία μετά τη λήξη της τρέχουσας. Διαβάστε οπωσδήποτε τους όρους και άλλες χρήσιμες πληροφορίες για τις κληρώσεις, τα δώρα και τους τυχερούς εδώ. Στην ίδια σελίδα θα αναρτηθούν και οι σωστές απαντήσεις μετά την κλήρωση.
k
Καλή τύχη να έχετε!
Συμμετέχοντας σε αυτή την κλήρωση μπορείτε να κερδίσετε τους παρακάτω τίτλους:
𝟙 Το νέο μυθιστόρημα της Ελευθερίας Μεταξά, Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια; που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός
𝟚 Το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα, Φως μέσα στη θύελλα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα
𝟛 Το νέο μυθιστόρημα της Κατερίνας Κουτουκάκη, Μοίρνα, το κόκκινο γλυκό κρασί της μοίρας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη
𝟜 Το νέο μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη, Το τελευταίο δαχτυλίδι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας και
𝟝 Το μυθιστόρημα της Paullina Simons, Ο μπρούντζινος καβαλάρης, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Υ.Γ.: Καλά το καταλάβατε. Οι ερωτήσεις δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα παραπάνω βιβλία. Έτσι για την αλητεία -και την ομορφιά του πράγματος.

Εκεί που ο ήλιος άργησε να λάμψει

Ένα κάπως σπανιότερο είδος μυθογραφίας για την ελληνική εκδοτική παραγωγή αποτελεί το μυθιστόρημα του Παναγιώτη Ντούσκα. Πρόκειται για μεταφυσικό θρίλερ με κυρίαρχο ερωτισμό και γοτθική ατμόσφαιρα.
Πολύ γρήγορα ανακαλύπτεις την ατμοσφαιρικότητά του και την πλανόμενη μαγεία του -κι αν μη μιλάει για μάγια. Μια αύρα μυστηρίου καλύπτει τις σελίδες ενώ η μυσταγωγική εισαγωγή υπόσχεται έναν άξιο εκπρόσωπο του είδους -που είναι!

Ο μπρούντζινος καβαλάρης

Όταν έπιασα στα χέρια μου το ογκώδες βιβλίο της Paullina Simons, η αλήθεια είναι ότι είχα ακούσει ήδη γι’ αυτό πολλές τοποθετήσεις. Και σχεδόν όλες οι γνώμες που είχαν φτάσει στα αυτιά μου ήταν θετικές.

Εσείς θ’ ακολουθήσετε το παράδειγμα της Ελένης;

Ομολογώ πως δεν τυγχάνει να έχω συχνά την ευκαιρία να αφεθώ σε μυθιστορήματα που να με ταξιδεύουν συγχρόνως σε τόσα μακρινά κι ανεξερεύνητα μέρη, μα ταυτόχρονα και σε μια εσωτερική περιπλάνηση στις απόκρυφες σκέψεις της ψυχής μου!
Εάν μου ζητούσαν να περιγράψω το έργο με λίγες μονάχα λέξεις, μονάχα έτσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την «Ελένη» του συγγραφέα Κώστα Θερμογιάννη. Κι ενώ η πλοκή ξεκινά παρουσιάζοντάς μας την μικρή ηλιαχτίδα Ελένη που γεννήθηκε σ’ ένα πλανητικό σύστημα μακριά από εδώ, εντούτοις στο ανατρεπτικό της ταξίδι μπλέκονται πλήθος συλλογισμών, βιωμάτων και αναπάντεχων γεγονότων, που αυθόρμητα θα μας θυμίσουν πολλά και από την δική μας πορεία στη ζωή.

Alike

...που στα ελληνικά σημαίνει ομοίως. Η πολυβραβευμένη μικρού μήκους ταινία animation πραγματεύεται το πως η κοινωνία πνίγει την δημιουργικότητά μας (ή πως η ρουτίνα μάς αφαιρεί κάθε πρωτοβουλία) και σε δεύτερο επίπεδο, πως προγραμματιζόμαστε μέσα από τις κοινωνικές δομές ώστε να μοντελοποιηθούμε σε ό,τι επιβάλλεται ως πρέπον, σωστό και αρεστό. Πως ομογενοποιούμαστε δηλαδή ή, αν θέλετε, πως χάνουμε την αυθεντικότητά μας, την διαφορετικότητα, τον χαρακτήρα μας... στο βωμό μιας ήδη προγραμματισμένης καθημερινότητας που καλούμαστε να ακολουθήσουμε ρομποτικά.
Στην υπόθεση, ένας πατέρας προσπαθεί να δείξει στον γιό του το σωστό δρόμο. Είναι όμως αυτός ο σωστός δρόμος;

Η Μάρθα Πατλάκουτζα και Το μερτικό των αγγέλων

Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Π.: Υπάρχουν ιστορίες που σου έχουν διηγηθεί κάποιοι άνθρωποι πριν πολλά, πολλά χρόνια κι ακόμα τις θυμάσαι λες και τις άκουσες χθες. Κάτι τέτοιο συνέβη σε μένα με την ιστορία του Κωσταντή. Κι έτσι ένα καλοκαίρι πλάι στο κύμα ήρθε η ιδέα, αλλά ταυτόχρονα ξεκίνησε και η συγγραφή του.

Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Π.: Ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο στο εξοχικό μου στη Χαλκιδική, αλλά το ολοκλήρωσα στη Θεσσαλονίκη.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Π.: Η συγγραφή του μου πήρε περίπου δύο χρόνια. Ο Κωσταντής ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός χαρακτήρας. Τον έδιωχνα από κοντά μου, αλλά αυτός πάντα ξαναγυρνούσε μέχρι να πάρει από μένα το μερτικό του.

Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Π.: «Το μερτικό των αγγέλων», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Έξη, είναι ένα ταξίδι ψυχής.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Π.: Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία του Κωσταντή. Ορφανός από μάνα, μεγάλωσε στα δύσκολα χρονιά της εποχής και του εμφυλίου σε ένα προσφυγοχώρι. Σαν αντρώθηκε κατάλαβε πως έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του για να βρει τον εαυτό του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα… μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι τού ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Η αγάπη θα μπορούσε ποτέ να νικήσει τον εγωισμό του;

Δωρεάν ebooks

Αύγουστος, κατακαλόκαιρο, περισσότερος ελεύθερος χρόνος, διακοπές... κι αν ψάχνετε ανέξοδες αναγνωστικές προτάσεις, το λοιπόν, σας έχω μία. Επισκεφθείτε τη σελίδα των αυτοεκδόσεων easywriter.gr και αφού κάνετε εγγραφή (τρία πραγματάκια: email, όνομα και password) μπαίνετε στην καρτέλα δωρεάν ebooks και κατεβάζετε όσα θέλετε.
Έκανα βέβαια και μια επιλογή με κριτήριο να καλύψω όσο το δυνατόν περισσότερα γούστα και σας προτείνω κάποια. Κι αν το δικό σας, επόμενο, αγαπημένο βιβλίο δε βρίσκεται στα κάτωθι, μπείτε στο site και αναζητήστε το ανάμεσα σε δεκάδες ελεύθερα ψηφιακά βιβλία.
Τα λουλούδια της ευτυχίας είναι ένα παραμύθι του Θοδωρή Μόσχου όπως και Η Κοκκινοκαπελού του Παναγιώτη Μαβίδη.
Τα Αστρόνειρα της Τάνιας Φέρρη περιλαμβάνουν έξι ιστορίες φαντασίας.

Η Θώμη Μπαλτσαβιά γράφει ερωτική ποίηση (μόνο αν είστε άνω των 18) και ανάμεσα στα βιβλία θα βρείτε τους Ονειροβάτες της και την συλλογή Λίγη ψυχή ακόμη. Επίσης, οι άνω των 18 μπορείτε να κατεβάσετε τις ιστορίες απ' τις θάλασσες του Δημήτρη Σιμσιρίκη, Πέλαγα και πεσκάδες και στην ίδια κατηγορία το Προσωπείο της Ελένης Χριστοφοράτου.

Η πτήση

Διασκεδαστική, διδακτική και πολυβραβευμένη ταινία, 3D animation μικρού μήκους, για τους λάτρεις των πτήσεων στην οποία ένα κορίτσι πρέπει να βοηθήσει ένα μικροσκοπικό αγόρι να πιλοτάρει το ιπτάμενο σπίτι του προτού να είναι πολύ αργά.
Το Soar -όπως τιτλοφορείται η ταινία- δημιουργήθηκε από την Alyce Tzue στα πλαίσια σχολικού project και κατέληξε να εντυπωσιάζει σε δεκάδες φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο μεταδίδοντας το μήνυμά πως όταν αφιερώνεσαι σε έναν σκοπό μπορείς να πετύχεις περισσότερα από όσα είχες ποτέ σκεφθεί.
Συγγραφή και σκηνοθεσία: Alyce Tzue
Μουσική: Jack Gravina
Παραγωγή: Anson Yu

Ελάτε να δούμε τη ζωή μεσ' από τα μάτια της Ελπίδας


Μόλις έκλεισα την τελευταία σελίδα του βιβλίου «Μέσα από τα μάτια σου» της συγγραφέως Δήμητρας Τράκα και τα συναισθήματα χαράς, συγκίνησης, λύπης, περηφάνιας για τον αγώνα των πρωταγωνιστών, δε λένε να καταλαγιάσουν...

Η Πόλη Μοσχοπούλου και Ένας αλλιώτικος γάμος

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Π.Μ.: Μια προσωπική εμπειρία. Ο συγκεκριμένος γάμος είναι γεγονός στο οποίο παραβρέθηκα.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Π.Μ.: Ρομάντσο.

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Π.Μ.: Να εμβαθύνει στους χαρακτήρες των ηρώων, παρότι πρόκειται, βασικά, για αισθηματική ιστορία.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Π.Μ.: Μα ήδη πρόκειται για ταξίδι. Από το Ιόνιο Πέλαγος και την ορεινή ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι την Ανατολική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και το Μεξικό. Η διάρκεια: από κάποιες νοερές ταξιδιάρικες στιγμές έως μια ζωή.

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Π.Μ.: "Τα τερτίπια της ζωής, θα έλεγαν κάποιοι. Άλλοι πάλι, ορθολογιστές, αποδίδουν τα περισσότερα ή όλα σε επιλογές. Επειδή όμως οι επιλογές κάποιων επηρεάζουν τις επιλογές κάποιων άλλων, και όλα είναι αλληλένδετα, άκρη δεν βγαίνει. Ένα είναι βέβαιο:ή τα τερτίπια της ζωής ευθύνονται είτε οι επιλογές, οι συνέπειες παραμένουν και αυτές είναι που οφείλουν να διαχειρίζονται οι άνθρωποι με τα μοναδικά όπλα που διαθέτουν: τη λογική, το θάρρος και τη συνέπεια".
Για τη νεαρή ηρωίδα του βιβλίου ο γάμος στο νησί του Ιονίου έγινε τελικά όνειρο ζωής. Ο νους της ταξίδευε στις γαλαζοπράσινες θάλασσες και τις γραφικές ακτές που το φως του ήλιου έλουζε με τις πιο αναπάντεχες αποχρώσεις, και η ψυχή της πλημμύριζε αγαλλίαση. Ο έρωτας για το μελαχρινό αγόρι που είχε γνωρίσει οκτώ χρόνια πριν παρέμενε αναλλοίωτος, για να μην πει ότι δυνάμωνε ολοένα, προοιωνίζοντας αρμονική συμβίωση γεμάτη εκτίμηση και αγάπη.
Ωστόσο, ποτέ δεν της πέρασε από το μυαλό πως η απόφασή τους να παντρευτούν τόσο μακριά από τον τόπο της γνωριμίας τους θα πυροδοτούσε και εξελίξεις με απαρχές σε μιαν άλλη διάσταση της ζωής, σε μιαν άλλη εποχή όπου η καταστροφική δίνη των πολέμων ωθούσε τους ανθρώπους σε επιλογές που τους σημάδευαν ανεξίτηλα. Και όμως, από τον κουρνιαχτό και τη λάσπη εκείνης της εποχής που δοκίμασε την αντοχή των ανθρώπων, αναδύθηκε μια σχέση που γαλήνεψε την καρδιά της αγαπημένης μητέρας της νύφης και προδιέγραψε διαφορετικά το μέλλον και άλλων ανθρώπων.[1]
Πόλυ Μοσχοπούλου

Το μυθιστόρημα της Πόλυς Μοσχοπούλου, Ένας αλλιώτικος γάμος, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός. Θα το βρείτε εδώ.
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
Ο Κρις και η Άνι, παιδιά Ελλήναν μεταναστών στην Αμερική, περνούν τα καλοκαίρια τους σ' ένα παραδεισένιο νησί του Ιονίου. Ο ήλιος, η θάλασσα, το ρομαντικό περιβάλλον θα κάνει τον έρωτα ν' ανθίσει ανάμεσά τους. Αποφασίζουν λοιπόν να παντρευτούν εκεί, στο αγαπημένο τους νησί, προσκαλώντας προσφιλή πρόσωπα και εκλεκτούς φίλους. Όμως η απόφασή τους αυτή θα δρομολογήσει μια σειρά από απροσδόκητα γεγονότα, θ' ακολουθήσουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις που θ' αλλάξουν ριζικά, και για πάντα, τη ζωή πολλών ανθρώπων, αλλά κυρίως τη δική τους...
Ένα μυστικό βαθιά κρυμμένο στις στάχτες μιας άλλης εποχής, πολυτάραχης και βασανισμένης από την ανέχεια και την απόγνωση, θα φέρει στο φως μιας αλήθεια που κανείς δεν είναι προετοιμασμένος να δεχτεί.

Κερδίστε το!
Για να συμμετέχετε στην κλήρωση του βιβλίου κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες πληροφορίες σχετικά με τα δώρα, τις κληρώσεις και τους τυχερούς εδώ. Η κλήρωση έχει προγραμματιστεί για τις 28 Σεπτεμβρίου 2017 και το βιβλίο θα αποσταλεί ταχυδρομικά.
k
Καλή τύχη!

[1] Στο Πλοκόλεξο [εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή] οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
Η Πόλυ Μοσχοπούλου σημειώνει: Παρακαλώ, αντικαταστήστε την λέξη φως με την λέξη κοσμογονία.

Η Βάσια Μαυράκη Χίλια χρόνια μετά... κι άλλα χίλια

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Β.Μ.: Η εσωτερική ανάγκη που ωθεί όλους όσους θέλουν να εκφραστούν πάνω στο ''χαρτί'', η ανάγκη να επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους και τη φαντασία τους με το κοινό. Φτιάχνεις μια ιστορία που έχεις αγαπήσει πολύ και θέλεις να τη μοιραστείς... Θέλεις να την αγαπήσουν και οι άλλο όσο εσύ!

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Β.Μ.: Η λέξη αυτή, θα ήθελα να είναι η Ακάσα. Η αρχέγονη αυτή ύλη, η μητέρα του κόσμου, το συλλογικό αρχείο που έχει αποθηκευμένα μέσα του όλα τα συναισθήματα και τους αυτοματισμούς του ανθρώπινου είδους! Όλοι εμείς και όλοι οι άλλοι πριν και μετά από εμάς, ανασύρουμε από εκεί, από αυτή την κοινή στέρνα ''τραβάμε'' για να ζήσουμε, για να νιώσουμε, για να ερωτευθούμε...

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Β.Μ.: Να μπει στην ιστορία με ανοιχτό μυαλό, να μην αφήσει τα προσωπικά του πιστεύω να γίνουν τροχοπέδη... Γιατί το βιβλίο μου αυτό πραγματεύεται την αγάπη και τη δύναμη της μεταμόρφωσης που κουβαλάει μέσα της. Την αγάπη αυτή που μπορεί να μετατρέψει το θηρίο σε άνθρωπο! 

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Β.Μ.: Αν το βιβλίο μου γινόταν ένα ταξίδι, δε θα ήταν ούτε κοντινό, ούτε κανονικό! Θα πηγαίναμε στην αστρική ζώνη του Α του Κενταύρου ανάμεσα στον Κρόνο και τον Ουρανό, εκεί που ο Χείρωνας έχει γίνει αστεροειδής και προσφέρει την ίαση του απλόχερα στο σύμπαν. Όσο για τη διάρκειά του... Θα κρατούσε χίλια χρόνια... και άλλα χίλια... 

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Β.Μ.: «Γιατί η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο… γιατί η πανσέληνος φουσκώνει την παλίρροια και αδειάζει την άμπωτη… γιατί ο ορίζοντας χάνεται μέσα στη θάλασσα… γιατί ο Αντάρις είναι το πιο φωτεινό αστέρι του Σκορπιού… γιατί τα ποτάμια χύνονται στις θάλασσες… γιατί οι άνδρες ξεκινούν πολέμους για τις γυναίκες που αγάπησαν… γιατί οι γυναίκες θυσιάζουν τη ζωή τους για τον έρωτα του άνδρα τους… Γι’ αυτό είμαστε μαζί, Ιπποδάμεια, γι’ αυτό μοιραστήκαμε τρεις ζωές».
Το μυθιστόρημα της Βάσιας Μαυράκη, Χίλια χρόνια μετά... κι άλλα χίλια, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος. Βρείτε το εδώ. Περισσότερα για το βιβλίο και τη συγγραφέα εδώ.

Στο οπισθόφυλλο γράφει...
Τρεις διαφορετικές ιστορίες.
Ή μήπως μία;
Ο Άρχης και η Δαμεία, δύο σύγχρονοι άνθρωποι, συναντιούνται τυχαία(;) στην αυλή της Μονής του Ταξιάρχη στην Μυτιλήνη, θέλοντας να ευχαριστήσουν -ο καθένας για τους δικού του λόγους- τον Άγιο για το θαύμα που τους άλλαξε τη ζωή.
Κι όμως, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που διασταυρώνονται οι δρόμοι τους. Το παρελθόν τους είναι κοινό και χάνεται στο βάθος των αιώνων. Οι ήρωες έχουν συναντηθεί και αγαπηθεί άλλες δύο φορές, σε διαφορετικές εποχές.
Τον 11ο αιώνα, στο ίδιο πάλι μοναστήρι, κατά την άλωσή του από τον αρχηγό των Σαρακηνών πειρατών Σιχράν, ήταν και οι δύο εκεί. Άρχοντας του Στένακα αυτός, αιχμάλωτη στα χέρια του κουρσάρου αυτή. Αλλά και στο Πήλιο, στο πεδίο της μάχης μεταξύ Κενταύρων και Λαπίθων. Αρχηγός των πρώτων αυτός, πριγκίπισσα της Μεσσηνίας αυτή.
Το παρόν τους ζητάει να κλείσουν τους κύκλους που άφηναν διαρκώς ανοιχτούς και να βιώσουν στο έπακρο αυτή τη φορά τη σχέση τους. Θα τα καταφέρουν;
Η μικρή ψυχή καθόταν σκαρφαλωμένη στην μάντρα του ήσυχου κοιμητηρίου και κοίταγε λυπημένη τη φρέσκια λάσπη που είχε στοιβαχτεί από τις δυο μεριές του φρεσκοσκαμμένου τάφου. Αλήθεια, θυμόταν ακόμη πως είναι να είσαι λυπημένος; Το αχνό φως της νέας σελήνης που μόλις σχηματιζόταν στον ουρανό, δεν άφηνε να φανεί η πραγματική διάσταση, ούτε το βάθος του ανοιχτού χαντακιού! ''Κάνε να μην είναι πολύ βαθύ'' ευχήθηκε με όλη τη δύναμη της καρδιάς της... αλήθεια είχε ακόμη καρδιά, ή ήταν και αυτή μια ανάμνηση, ένα όνειρο, νωπό ακόμη από το σύντομο πέρασμά της απέναντι. Κοίταξε γύρω της απορημένη δε θυμόταν καλά τι της είπαν να περιμένει. Μα γιατί καθόταν κουρνιασμένη εδώ πάνω και δεν γύρναγε σπίτι της; Αν σηκωνόταν όρθια και τέντωνε λίγο τα πόδια της θα το έβλεπε... αλλά να, θυμήθηκε! Της είπαν να περιμένει εδώ γιατί θα έρχονταν αυτοί... όλοι αυτοί που την αγάπησαν από όταν γεννήθηκε και μετά, όχι πολύ, πριν είκοσι πέντε χρόνια μόνο! Είκοσι πέντε μόνο χρόνια πριν την καταστροφική στιγμή, που την έφερε εδώ πάνω στη μάντρα να περιμένει τους δικούς της... Στο ψηλό πεύκο πίσω της άκουσε τις κουκουβάγιες να φωνάζουν πένθιμα και ανατρίχιασε... κάποιος θα πεθάνει απόψε σκέφτηκε. Θεέ του Σύμπαντος δώσε αντοχές λιονταρίσιες σε αυτούς που αγάπησε... κάνε να έζησε τον απόλυτο έρωτα πριν περάσει τη μεγάλη Πύλη. Αλήθεια, εγώ ερωτεύτηκα ποτέ... αναρωτήθηκε η μικρή ψυχή σκαρφαλωμένη πάνω στη μάντρα του ήσυχου κοιμητηρίου.[1]
Στην Κατερινούλα, 22 Ιουλίου 2017
Βάσια Μαυράκη

[1] Στο Πλοκόλεξο [εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή] οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
Η Βάσια Μαυράκη σημειώνει: Συνεχίζω την πρόκληση με τη λέξη αιωνιότητα...

Η Ελευθερία Μεταξά για το Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;

Ε.Μ.: Λύστε την ακροστιχίδα, για να συμπληρωθεί ο τίτλος του νέου μου βιβλίου: «Ποιος σκότωσε την…»
Αυτήν αναζητούσαν οι ασθενείς που πήγαιναν στο ίδρυμα «Άγιος Σώστης». Ι......
Αυτό το συναίσθημα νιώθει η ηρωίδα του βιβλίου, όταν λαμβάνει το περίεργο τηλεφώνημα στην αρχή του βιβλίου. Φ....
Το επάγγελμα του Φίλιππου Ηλιάδη, βασικού ήρωα του βιβλίου. Ι....
Το όνομα του πατριού της Κλαίρης. Γ.......
Συναίσθημα που κυριαρχεί στο βιβλίο. Ε......
Ν... Υόρκη: εκεί μένει μόνιμα η ηρωίδα του βιβλίου.
Στο όνομά της θυσιάζονταν τα αθώα θύματα του βιβλίου. Ε.......
Από αυτή τη χώρα κατάγεται ο Αλέξανδρος, ο μικρός φίλος της Κλαίρη. Ι......
Με αυτό το μέσο ήρθε η Κλαίρη από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα. Α......[1]


Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ε.Μ.: Βρέθηκα κάποτε σε ένα νοσοκομείο και, κοιτάζοντας τους ασθενείς που αντιμετώπιζαν μια απειλητική για τη ζωή τους ασθένεια, σκέφθηκα μέχρι πού θα μπορούσε να φθάσει κάποιος για να εξασφαλίσει στον εαυτό του ή σε κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο τη σωτηρία. Αυτό ήταν το έναυσμα για το βιβλίο.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Μ.: Θυσία.

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ε.Μ.: Σκοπός μου είναι να περάσω ένα μήνυμα μέσα από το βιβλίο αυτό: Οι άστεγοι δεν επέλεξαν τη ζωή που κάνουν, αλλά οδηγήθηκαν σε αυτήν εξαιτίας κάποιων συγκυριών. Αξίζουν τον σεβασμό και την αλληλεγγύη μας, όσο ο κάθε άνθρωπος.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ε.Μ.: Θα ξεκινούσαμε το ταξίδι από τη Νέα Υόρκη, θα κάναμε μια μικρή στάση στο Παρίσι και μετά θα επιστρέφαμε στην Ελλάδα, την ομορφότερη χώρα του κόσμου. Όσο για το πόσο θα κρατούσε… τόσο, ώστε να θέλουμε λίγο ακόμη…

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Ε.Μ.: Πόσο απλό πράγμα είναι τελικά η ευτυχία! σκέφθηκε κλείνοντας τα μάτια του και αφήνοντας τον εαυτό του να παρασυρθεί ολοκληρωτικά από τη γαλήνη που τον πλημμύριζε. Αρκεί να βρεθεί η κατάλληλη αγκαλιά…


Το μυθιστόρημα της Ελευθερίας Μεταξά, Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ωκεανός.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
΄΄Εξι τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΌταν έπεσε η μάσκα, Κωνσταντίνας ΜαλαχίαΤο μαγικό καράβι των Χριστουγέννων, Θάνου ΚωστάκηΗ λέσχη των φαντασμάτων, Κυριακής ΑκριτίδουΟ αστερισμός των παραμυθιών, Λίτσας ΚαποπούλουΟ Κάγα Τίο... στην Ελλάδα, Καλλιόπης ΡάικουΠαζλ γυναικών, Σοφίας Σπύρου
Το μονόγραμμα του ίσκιου, Βαγγέλη ΚατσούπηΗ μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση, Χριστόφορου ΧριστοφόρουΠλάτωνας κατά Διογένη ΛαέρτιοΚαι χορεύω τις νύχτες, Γαβριέλλας ΝεοχωρίτουΑιθέρια: Η προφητεία, Παύλου ΣκληρούΠορσελάνινες κούκλες, Δέσποινας ΔιομήδουςΆπροικα Χαλκώματα, Γιώργου Καριώτη
Το δικό μου παιδί!, Γιώργου ΓουλτίδηΟι Σισιλιάνοι, Κωνσταντίνου ΚαπότσηΜέσα από τα μάτια της Ζωής!, Βούλας ΠαπατσιφλικιώτηΖεστό αίμα, Νάντιας Δημοπούλου
Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου, Ελένης ΦωτάκηΟι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί, Κωνσταντίνου ΤζίμαΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη