Δε θα μπορούσε ποτέ ένας «συλλέκτης χρόνου» να φορούσε ροζ πουκάμισο. Στο ταξίδι της ζωής του θα φορούσε μόνο μαύρα και άσπρα ρούχα. Δεν υπήρχε εξάλλου αμφιβολία πως η ζωή του ποιητή ήταν μέσα στην αντίθεση αλλά γεμάτη συναίσθημα. Από παιδί ο «συλλέκτης χρόνου» ένιωθε πως κρύβει μέσα του μια τίγρη, ένα άγριο ζώο που θα πρέπει να το σκοτώνει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, να βάζει το μαχαίρι πιο βαθειά αν θέλει κάποτε να φθάσει στην κάθαρση. Ποιητής και «συλλέκτης χρόνου» πορεύονται μαζί χρόνια τώρα. Ο ίδιος άνθρωπος, το ίδιο ειρωνικό χαμόγελο, το ίδιο όνειρο αλλά διαφορετικός ρόλος στη σκηνή.[1]
Μίλτος Γήτας
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μ.Γ.: Η ανάγκη να εξωτερικεύσω και να μοιραστώ με τον κόσμο κάποια συσσωρευμένα συναισθήματα μου των τελευταίων πέντε ετών. Η έμπνευση μου για να γράψω αυτά τα 21 καινούργια ποιήματα προήλθε από τρεις σημαντικούς θεματικούς πυλώνες: τον χρόνο, τον θάνατο και τη γέννηση ενός παιδιού. Κινούμενος σαν συλλέκτης συναισθημάτων, εικόνων, συγκινήσεων και στιγμών γυρνούσα στη λευκή σελίδα και όλα αυτά τα αποτύπωνα με λέξεις και στίχους.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Γ.: «Κάθαρση».
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Γ.: Ο αναγνώστης που θα επιλέξει να διαβάσει ποίηση, όχι μόνο τη δική μου, θα πρέπει να είναι ανοιχτόμυαλος και να έχει την ικανότητα και τη διάθεση να αντιμετωπίζει τις «επιθέσεις» που ίσως δεχθεί από αιχμηρούς στίχους που κρύβονται καλά μέσα στις σελίδες. Η ποιητική μου συλλογή για να διαβαστεί απαιτεί από την αρχή να την προσέξεις, από το προλογικό σημείωμα μέχρι την τελευταία τελεία. Να της φερθείς ώριμα και με ευαισθησία γιατί τελικά είναι σαν να διαβάζουν την ψυχή μου. Και στις ψυχές των ανθρώπων έτσι πρέπει να φερόμαστε.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Γ.: Θα σας φανεί ίσως αστείο αλλά δε μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια κι όλες αυτές οι μετακινήσεις και οι ετοιμασίες βαλιτσών. Οπότε το βιβλίο μου, θα ήταν μια μονοήμερη – κοντινή από τα Γιάννενα που ζω, εκδρομή στα Ζαγοροχώρια, της πέτρας και της καταπράσινης φύσης, των ψηλών βουνοκορφών και των κρύων καθαρών νερών. Του κλαρίνου και των παραδοσιακών χορών. Της ξενιτιάς, των αποχωρισμών και των αποχαιρετισμών.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Μ.Γ.: «Οι στιγμές. Οι αγάπες. Οι στίχοι. Όλα σκοτωμένα. Όλα μακριά κι όμως τόσο κοντά. Παιδιά μου και οι φόβοι μιας ζωής που κλείδωσα μαζί με το παιδί που γέννησα.
Η βροχή σβήνει τη φωτιά. Ο αέρας σκορπά τη στάχτη. Η υγρασία ξεβάφει τις μάσκες. Ο χρόνος δε μπορεί να μας γυρίσει στο χθες κι εγώ πιο μόνος κι από νεκρός ζω για τις αλλαγές που φέρνει κάθε τόσο η ζωή.»
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Κυκλοφόρησε από την Κάπα εκδοτική η νέα ποιητική συλλογή του Γιαννιώτη δημοσιογράφου και ποιητή Μίλτου Γήτα, Συλλέκτης χρόνου. Τα 21 νέα ποιήματα έχουν ως κύρια θεματολογία τον χρόνο που κυλάει, το παιδί, τον άνθρωπο και το θάνατο στη σύγχρονη Ελλάδα.
Ο χρόνος... που αλλάζει τους ανθρώπους, τα αντικείμενα, τα τοπία, που φέρνει λύπες και χαρές, που δημιουργεί αναμνήσεις... και στο τέλος, ο θάνατος.
Οι απώλειες... οι άνθρωποι που χάνονται, οι άνθρωποι που επιλέγουν άλλους ανθρώπους ή άλλα μέρη.
Ο πόνος... διαφορετικός κάθε φορά, ανάλογος με το είδος της απώλειας.
Το παιδί... που γεμίζει με συναισθήματα τις ψυχές των γονιών του και που στα μάτια του βλέπει ο κάθε γονιός τη δική του παιδική ηλικία, το παρόν και το μέλλον του.
Έργα του ιδίου:
2002: «Όλη μου η εφηβεία ένα ποίημα», έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων (Ποίηση)
2002: «Ψυχανεμίσματα», έκδοση ιδιωτική (Ποίηση)
2004: «Η πρώτη παρτίδα», εκδόσεις Γαβριηλίδη (Ποίηση)
2005: «Vacui Dies», έκδοση ιδιωτική (Δοκίμιο)
2008: «Στα Σύνορα της Θλίψης», εκδόσεις Σοκόλη – Κουλεδάκη (Ποίηση)
2009: «Επαφή», εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη (Ποίηση)
2010: «Δώδεκα», εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική (Συλλογικό Μυθιστόρημα)
2011: «Ανακωχή», εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη (Ποίηση)
2012: «Βlog από μελάνι», εκδόσεις Revolution (Ειδησεογραφία/Δοκίμιο)
Ο Μίλτος Γήτας σημειώνει: Ήρθε η στιγμή να βγάλουμε τη λέξη αμφιβολία και την αντικαταστήσουμε με τη λέξη συλλέκτης.
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ.
